Historia klubu

     Pierwsze wzmianki o działalności sportowej w dzielnicy Radziwie pochodzą z okresu II wojny światowej, kiedy tam mecze rozgrywali piłkarze z okresu przedwojennego w konspiracji przed okupantem.

     Po wypędzeniu Niemców z miasta, na boisku w Radziwiu mecze piłkarskie rozgrywali przedstawiciele organizacji młodzieżowych ZWM, OMTUR i harcerze.

     Najprawdopodobniej w 1949 roku grupa działaczy z Radziwia podjęła próbę zorganizowania koła sportowego Stal jako filii działającego przy Fabryce Maszyn Żniwnych klubu i data ta przyjmowana jest jako narodziny obecnego „Stoczniowca”. Faktycznie powołanie koła Stal miało miejsce w 1950 roku.

Następnie ważną datą w historii Klubu jest rok 1952, kiedy to do Płockiej Stoczni Rzecznej na stanowisko dyrektora ds. administracyjnych przybywa znany z działalności sportowej Pan Władysław Rejter. Zakłada on w tym samym roku na bazie Stali II klub „Kolejarz” przy Płockiej Stoczni Rzecznej i zostaje pierwszym prezesem Klubu.

W 1957 roku prezes Władysław Rejter wysuwa propozycję połączenia „Kolejarza”, „Gwardii” i „Stali” w jeden klub. Tak powstaje Masovia. Fuzja trzech klubów oznacza dla Kolejarza zawieszenie działalności.

Do 1961 roku, kiedy to grupa działaczy reaktywowała klub pod nazwą Żeglarz. Prezesem został Pan Józef Kudlikowski, a patronat nad klubem sprawowały Stocznia Rzeczna w Płocku i Baza Żeglugi Warszawskiej. Warto pamiętać, że Żeglarz podobnie jak Kolejarz był klubem wielosekcyjnym. W Żeglarzu istniały sekcje: piłki nożnej, kolarska, lekkoatletyki, siatkówki kobiet i tenisa stołowego.

Klub z każdym rokiem notował systematyczny rozwój. W 1964 roku oddano do użytku budynek klubowy, pozyskano także autokar do przewozu grup młodzieżowych i drużyn seniorów. W 1968 roku piłkarze Żeglarza wywalczyli awans do „A” Klasy. Twórcą sukcesu był trener Aleksander Marszałek. W kolejnych sezonach gracze z Radziwia balansowali między występami w Klasie „A” i ponownie w „B”. Nadzieją na sukcesy była liczna grupa uzdolnionej młodzieży, która odnosiła sukcesy zarówno w rozgrywkach ligowych jak i turniejach. Szczególnie jeden z nich rozsławił klub Żeglarz przechodząc w 1975 roku do warszawskiej Legii, a mianowicie Włodzimierz Dorobek.

     Sezon 1973/1974 piłkarze Żeglarza trenowani przez Tadeusza Prosowskiego awansowali do Ligi Okręgowej. W drużynie z Radziwia występowali piłkarze, którzy mieli za sobą grę w barwach Wisły Płock, m.in. bracia Mirosław i Włodzimierz Moryń, Stefan Szałański, Grzegorz Romanowski czy Leszek Gąsiorowski.

W październiku 1977 roku nastąpiła zmiana nazwy na ZKS Stoczniowiec Płock. Chciano w ten sposób silniej zintegrować klub z zakładem opiekuńczym – Płocką Stocznią Rzeczną.

     W 1978 roku piłkarze Stoczniowca po raz pierwszy stanęli przed szansą awansu do III ligi, przegrywając baraże z Lechem Rypin. Niepowodzeniem zakończyła się również druga próba – w czerwcu 1981 roku. Wtedy w grach o III ligę Stoczniowiec musiał uznać wyższość Narwii Ostrołęka przegrywając dwukrotnie: 0:2 i 0:6.

Kolejnym wydarzeniem dla klubu, które będzie rzutować na dalszą jego działalność jest początek 1982 roku. W tym roku całą dzielnicę Radziwie nawiedza fala powodziowa. Stadion wraz z budynkiem zostaje zalany. Drużyna w rundzie wiosennej rozgrywa swoje mecze na stadionie płockiej „Wisły”.

     W 1986 roku podopieczni Zbigniewa Cytryniaka wywalczyli historyczny awans do III ligi. Przez 3 sezony piłkarze Stoczniowca występowali na tym poziomie rozgrywkowym, zajmując kolejno 9, 7 i ponownie 9 miejsce. Niestety w wyniku reorganizacji zawodnikom Stoczniowca przyszło przeżyć gorycz spadku do niższej ligi. Warto odnotować, że na samym początku rozgrywek 1987 roku piłkarze Stoczniowca sprawiają niespodziankę wygrywając z „Wisłą” Płock na ich boisku 2:0.

W 1987 roku następuje uroczyste otwarcie Klubowej Szkoły Piłkarskiej przy ZKS Stoczniowiec, której założycielem był legendarny szkoleniowiec Pan Stanisław Tymowicz. Systematycznie szkolona młodzież zarówno w barwach Jutrzenki Płock, jak i Klubowej Szkole Piłkarskiej „Stoczniowiec” wychowała wielu zawodników, którzy dostąpili zaszczytu gry w najwyższej klasie rozgrywkowej oraz reprezentacjach młodzieżowych Polski.

     Ponowny awans do III ligi miał miejsce w 1991 roku. Tym razem przygoda w III-ciej lidze trwała dwa sezony i zakończyła się spadkiem do IV ligi. W kolejnych latach piłkarze z Radziwia odnotowali wyraźny spadek notowań, po 3 latach gry w IV lidze przyszło im grać w Lidze Okręgowej. Na nic zdały się kolejne zmiany szkoleniowców.

     W odróżnieniu od drużyny seniorów w tym okresie powodem do dumy była uzdolniona młodzież. Wielu z ówczesnych młodych zawodników dostąpiło zaszczytu gry w najwyższej klasie rozgrywkowej jak i reprezentacji młodzieżowej Polski, jak chociażby Paweł Sobczak, Artur Kapela, Tomasz Sudomir, Piotr Cichosz, Rafał Szczytniewski, Mariusz Woroniecki, Maciej Siuta, Tomasz Kukowski.

Kolejna bardzo ważna data związana jest z Płocką Stocznią Rzeczną, z którą Klub jest nierozerwalnie związany praktycznie przez całą swoją historię. Po 1990 roku Stocznia Rzeczna zaczęła przeżywać kryzys, a w 1996 roku ogłosiła upadłość. Strata strategicznego partnera była brzemienna w skutkach w latach przyszłych.

     Na przełomie XX i XXI wieku piłkarze Stoczniowca postanowili przypomnieć się na Mazowszu awansując do IV ligi, będąc jako beniaminek rewelacją sezonu 2000/2001. Kolejne lata to spadek po równi pochyłej, zarówno od strony infrastrukturalnej jak i sportowej. Baza sportowa z każdym rokiem popadała w ruinę. Potrzebna była pomoc Wisły Płock, aby można były uczestniczyć w rozgrywkach ligowych, gdyż obiekty sportowe Stoczniowca nie spełniały wymogów licencyjnych.

     Od 2006 roku nastąpiły istotne zmiany. Obiekty w Radziwiu trafiły we władanie Gminy Płock, która będąc ich właścicielem w latach 2015-2016 dokonała wyburzenia zaplecza socjalnego. Na boisku dawnego Stoczniowca powstało pełnowymiarowe boisko ze sztuczną nawierzchnią i oświetleniem. Powstał też budynek socjalny będący zapleczem socjalnym dla zawodników, trenerów i sędziów. Obiekt, choć nowy, sprawia wrażenie rozpoczętej, ale nie do końca ukończonej inwestycji.

     W 2019 roku działacze zarządu Stoczniowca z nadzieją i pietyzmem przygotowali jubileusz 70-lecia powstania klubu. KS Stoczniowiec Płock  w kolejną dekadę wchodzi z dobrze funkcjonującą pracą szkoleniową z młodzieżą oraz drużyną seniorów, która po okresie gry w „A” klasie notuje systematyczny wzrost poziomu sportowego i organizacyjnego.